نخ دندان در اصل رشتهای از جنس نایلون و یا تفلون است که به منظور پاکسازی و برداشتن ریزههای غذا، پلاک دندانی و یا گاهاً برای از بین بردن پوسیدگیهای خیلی سطحی بین دندانی از آنها استفاده میشود. تاریخچه نخ دندان: اولین بار لیوای اسپیر پارملی یک دندان پزشک اهل نیو اورلان بود که با توجه به مشکلات برخی از بیمارانش که نمیتوانستند سطوح بین دندانشان را با مسواک تمیز کنند یک نخ ابریشمی را با موم آغشته کرد و به آنها توصیه کرد که این نخ را از بین شکاف دندانها رد کنند و چندینبار به بالا و پایین بکشند تا کار مسواک را انجام دهد. او با این کار ثابت کرد که تمیز کردن دندانها از نقطهای که بیشترین پوسیدگی را دارد شاید مهمترین رکن در تمیزی و بهداشت دهان و دندان باشد. بسیاری از پزشکان دندان و برخی از کارشناسان تا سال ۱۸۸۲ با آغشته کردن نخهای ابریشمی به موم و بصورت دستی این نخها را تولید کردند. بالاخره در سال ۱۸۸۲ اولین کمپانی به نام کادمن و شورتلف با استفاده از تولید نخهای ابریشمی مومی شده این فرآیند را صنعتی کرد. سپس کارخانه جانسون اند جانسون نخ دیگری را با استفاده از تکنولوژی ساخت نخهای ابریشمی بخیه که پزشکان جراح از آن استفاد میکردند رونمایی کرد. در زمان جنگ جهانی دوم یک دندان پزشک دیگر به نام چالز بس نخ دندان نایلونی را اختراع کرد. این نخ به دلیل مقاومت بالاتری که نسبت به نخ ابریمشی داشت با اقبال بیشتری مواجه شد و بیشتر فروخته شد. کم کم استفاده از این محصول اهمیت خود را نشان داد و امروزه استفاده از نخ دندان برای سلامتی دهان و دندان به یک امر ضروری تبدیل شده است. هر چند باز هم نخ دندان نتوانست به طور کامل جای مسواک را پر کند اما باز هم استفاده از نخ دندان همیشه توصیه میشود.
دیدگاه خود را بنویسید